Ελληνικό Metablogging

Mια σελίδα αφιερωμένη στην ενημέρωση περί το ελεύθερο λογισμικό και πολλά άλλα ωραία και διαδικτυακά

Παρατηρώ ότι η παγκοσμιοποίηση μέσω των blogs έρχεται ταχύτατα, μόνο που άλλοι διαλέγουν τα... προϊόντα και τον τρόπο προώθησής τους. Αυτό άραγε είναι που ενδιαφέρει τον πολύ κόσμο; Το blog των απορρήτων(??) ενός κωλ γκερλ; Ως προσπάθεια αποπροσανατολισμού από τα πραγματικά προβλήματα βλέπω την περίπτωση. Ως ένα τρόπο ακόμα προώθησης της σκέψης των νέων προς τον εύκολο πλουτισμό και, οπωσδήποτε, το σεξ.

«Μπήκα και το είδα, αλλά αυτά με τη "δημοφιλία" και το "κάρμα" παράξενα μου φαίνονται, θα το παρακολουθήσω, θα το σκεφτώ, κλπ κλπ...»

Μπορούν να βρεθούν λέξεις διαφορετικές; Η "δημοφιλία" έχει κατά καιρούς ενοχλήσει και από τον καιρό του Νώ.. επ! του παλιού μόνιτορ, όσο για το "κάρμα" παραπέμπει σε ινδικά θρησκευτικά!

Εμένα δεν με ενοχλεί καμιά λέξη, τη στιγμή που μπορώ να της δίνω τη σημασία που θέλω, έλα όμως που υπάρχουν ανθρωποι ευαίσθητοι που επιμένουν στην ακριβολογία!

Τι μπορούμε να προτείνουμε;

Οσο οι άνθρωποι συσστρατεύονται σε διάφορους χώρους, έστω και άϋλους, παρατηρούνται φαινόμενα επίδειξης δύναμης, ομαδοποίησης ενδιαφερόντων, επισήμανση φίλων και εχθρών, κλπ κλπ.
Ολα ωραία και γλυκά τα αντιλαμβανόμαστε προς το παρόν, επικοινωνούμε, ανταλλάσσουμε γνώμες και πληροφορίες, αλλά.. δεν θα μπορούσε να συμβεί π.χ. ένας διαδικτυακός πόλεμος; Οργανωμένες επιθέσεις με συγκεκριμένους στόχους δηλαδή και όχι σποραδικές επιθέσεις σχεδόν τυχαίες, όπως αυτές των μεμονωμένων χάκερς.
Αν υπήρχε μια ορολογία αποδεκτή γενικώς, όπως π.χ. οι μαθηματικοί όροι ή οι ορισμοί της φυσικής, και όχι προσωποποιημένοι χαρακτηρισμοί που να προσδιορίζουν εταιρίες, θα μπορούσε να ελαχιστοποιηθεί το φαινόμενο του ομαδισμού κάτω από λάβαρα και σημαίες;

Μύλος η υπόθεση. Τελικά, βρέθηκε τρόπος να μπαίνουν.

Η πολιτεία της Victoria, η δεύτερη πιο κατοικημένη πολιτεία της Αυστραλίας, απαγόρευσε το δημοφιλές site στα 1.600 δημόσια σχολεία ύστερα από επίθεση μιας ομάδας αγοριών σε ένα 17χρονο κορίτσι στα προάστια της Μελβούρνης. Η επίθεση, που ερευνάται από τις αστυνομικές αρχές, δημοσιεύτηκε στο YouTube στα τέλη της προηγούμενης χρονιάς.

για ολόκληρο το άρθρο, πατείστε εδώ

Ας ξεκινήσουμε από το τι είναι blogroll. Είναι πολύ απλά μια λίστα από διευθύνσεις άλλων μπλογκ που κανείς αναρτά στο μπλογκ του και για να δείξει τις προτιμήσεις του αλλά και για ευκολία γιατί έτσι μπορεί να ανατρέχει γρήγορα στους μπλογκερς που προτιμάει.

To blogroll μπορεί να υλοποιηθεί με πολλούς τρόπους:
α. Ο δύσκολος βάζοντας ένα ένα τα link μέσα στο template. Κάτι που γινόταν συχνά στον παλιό blogger.
β. Χρησιμοποιώντας μια ενσωματωμένη λειτουργία του blogging software. Ο νέος blogger προσφέρει το link widget ενώ το wordpress έχει ένα εξαιρετικό σύστημα ιεραρχικής καταχώρησης και κατηγοριοποίησης των link.
γ. Χρησιμοποιόντας κάποιο εξωτερικό εργαλείο για τη συλλογή και αποθήκευση των link.

Μπορεί η χρησιμότητα ενός τέτοιου εργαλείου να μην είναι άμεσα προφανής όταν υπάρχουν οι δυνατότητες της περίπτωσης β. εντούτοις είναι η καλύτερη λύση. Γιατί;
Γιατί όπως αποδεικνύει η πράξη οι μπλογκερς είναι 'υπερκινητικοί'. Μετακινούν το μπλογκ τους από το ένα σύστημα φιλοξενίας στο άλλο ή πηγαίνουν σε δικό τους σέρβερ, ανοίγουν νέα μπλογκ, συμμετέχουν σε ομαδικά (καλή ώρα) κτλ.

Σ' αυτή την περίπτωση η μεταφορά του blogroll που έχει καταχωρηθεί με τις μεθόδους α. και β. είναι εξαιτερικά κοπιαστική. Ακόμα και στην περίπτωση που είναι κανείς προνοητικός και αποθηκεύει πρώτα τα ενδιαφέροντα link στον browser του (δηλ. δημιουρώντας favorites (αγαπημένα) στον Internet Explorer ή Bookmarks (σελιδοδείκτες) στους Netscape, Firefox και Seamonkey, το να τα ξανακαταχωρήσει είναι μεγάλος κόπος.
Τα γνωστά προγράμματα blogging στην Ελλάδα (blogger, wordpress) δεν διαθέτουν εργαλεία εξαγωγής blogroll. Το wordpress διαθέτει μηχανισμό για εισαγωγή αλλά όχι για εξαγωγή.
Δείτε για παράδειγμα το metablogging.wordpress.com ένα μπλογκ που μόλις δημιούργησα και στο οποίο μετέφερα τα δεδομένα του παρόντος μπλογκ. Με τα ποστ τα σχόλια και τα tags καλά πήγε η μεταφορά αλλά τα λοιπά δεν πέρασαν.

Η πείρα έχει δείξει ότι ο καλύτερος τρόπος αποθήκευσης όχι μόνο του blogroll αλλά όλων των διευθύνσεων που βρίσκουμε ενδιαφέρουσες, είναι να γίνεται σε ένα δημόσιο εξειδικευμένο site στο internet, όπως το del.icio.us, το kaboodle και άλλα.

Το πρώτο πλεονέκτημα που προσφέρει η αποθήκευση σε ένα τέτοιο ιστοτόπο είναι η προσβασιμότητα. Μπορούμε να δούμε τα link που αποθηκεύσαμε και από τον υπολογιστή μας στο σπίτι και από τη δουλειά και από το τυχαίο internet cafe στο οποίο βρεθήκαμε στις διακοπές μας.
(Από δω και κάτω η συζήτηση θα περιοριστεί στο del.icio.us μιας κι αυτό είναι η μέθοδος που επιλέχθηκε για να αποθηκευτεί το blogrool του gr-metablogging αλλά και γιατί πολύ απλά αυτό το εργαλείο γνωρίζω καλύτερα.)

Το δεύτερο πλεονέκτημα είναι η δυνατότητα να κάνουμε δημόσια τη λίστα με τα αγαπημένα μας link. Έτσι οι φίλοι μας μπορούν να δουν τι παρακολουθούμε. Στο delicious η δημόσια λίστα του καθενός είναι προσβάσιμη στην διεύθυνση: del.icio.us/όνομα χρήστη. Η δική μου για παράδειγμα είναι εδώ.
Εννοείται πως έχει κανείς την επιλογή να ορίσει ποια link θα φαίνονται στη δημόσια λίστα και ποια όχι.

Το τρίτο πλεονέκτημα είναι η δυνατότητα κατηγοριοποίησης των link που αποθηκεύουμε με tags, ακριβώς όπως κάνουμε για τα ποστ. Έτσι αν βρούμε κάτι που νομίζουμε ότι αφορά π.χ. το metablogging του προσθέτουμε το tag metablogging. Αυτός ο χαρακτηρισμός είναι πολύ ενδιαφέρον για το επόμενο πλεονέκτημα.

Το τέταρτο πλεονέκτημα -κι εδώ ερχόμαστε στο κυρίως θέμα- είναι η δυνατότητα εμφάνισης όλων ή μέρους των αποθηκευμένων link σαν blogroll στο blog μας.
Το wordpress έχει ενσωματωμένο widget γι αυτή τη δουλειά που μάλιστα επιτρέπει να γίνει η επιλογή των links με βάση τα tags που χρησιμοποιήσαμε για τον χαρακτηρισμό τους.
Απο το del.icio.us μας δίνεται η δυνατότητα να προσθέσουμε κατευθείαν στο blogger ένα widget που να εμφανίζει τα link μας (όπως έκανα εγώ εδώ).
Έτσι αν κάποια στιγμή αποφασίσουμε να αλλάξουμε μπλογκ, να δημιουργήσουμε νέο κτλ. για το blogroll η λύση είναι έτοιμη: απλώς συνδέουμε το νέο blog με το del.icio.us.

Το πέμπτο πλεονέκτημα είναι η συνεργασία στην αποθήκευση. Το del.icio.us σου δίνει τη δυνατότητα να δημιουργήσεις ένα δίκτυο χρηστών (network) στους οποίους δίνεις πρόσβαση έτσι στα link σου.

Επιπλέον, κατά την καταχώρηση ενός καινούργιου, σου δίνει την δυνατότητα να το 'στέλνεις' σε ένα άλλο χρήστη του δικτύου σου. Κι αυτός τελικά είναι κι ο τρόπος λειτουργίας που πρότεινα για τη συλλογική δημιουργία του blogroll αυτού του site.
Κάθε συγγράφων ας με προσθέσει στο δίκτυό του.Τη στιγμή που καταχωρεί ένα link που νομίζει ότι μπορεί να αφορά το blogroll του gr-metablogging ας μου το στέλνει (με τον τρόπο που είπα αμέσως πιο πάνω) κι εγώ θα φροντίζω για την εμφάνισή του.


To delicious βέβαια έχει και πολλές άλλες δυνατότητες αλλά δεν είναι του παρόντος.
Για να πάρετε (οι συγγράφοντες εδώ) μια γεύση της συνεργασίας καταχωρώ και σας στέλνω την δημόσια διεύθυνσή μου στο del.icio.us.

Ελπίζω να μην παραήταν τεχνικό το ποστ και να διαφώτισα λίγο...

τα networks του del.icio.us.
Υποθέτω ότι οι συγγράφοντες εδώ γνωρίζουν το del.icio.us ακόμα κι αν δεν έχουν γραφτεί ως χρήστες. To del.icio.us είναι ένας ιστοτόπος που προσφέρει την δυνατότητα να αποθηκεύει κανείς τα bookmarks του, αντί για τον browser.
Δημιουργώντας ένα δίκτυο χρηστών του del.icio.us είναι δυνατόν να βλέπει κανείς όλα τα bookmarks του δικτύου. Αν το πετύχουμε αυτό, τα υπόλοιπα είναι απλά, γιατί βάζουμε στο site αντί για blogroll το σχετικό γκατζετάκι του delicious.

Αν συμφωνείτε, είτε κάντε μου γνωστό το όνομα χρήστη που έχετε στο del.icio.us ή γραφτείτε τώρα, και θα σας προσθέσω στο δικτυό μου.
Έχω βάλει πειραματικά στο πλάι δυο τρία link για να δείτε πως δουλεύει το σύστημα.

Αν και η ανταλλαγή προσβολών είναι τόσο παλιά όσο ο ανθρώπινος λόγος, το flaming στο Internet ξεκίνησε με την εμφάνιση των fora και των chat rooms. Μια «Φλόγα» έχει στοιχεία ενός κοινού μηνύματος, αλλά αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει είναι η πρόθεση. Δηλαδή, ένα εριστικό ή ακόμα και προσβλητικό κείμενο δεν θεωρείται «Φλόγα» αν έχει γραφτεί χωρίς την πρόθεση να επιτεθεί προσωπικά σε κάποιο άτομο ή σε ομάδα ατόμων. Μια «Φλόγα» δεν έχει ποτέ σκοπό να ξεκινήσει έναν διάλογο, να βοηθήσει ώστε να διευκρινιστούν περαιτέρω συζητήσεις ή να πείσει άλλους ανθρώπους. Το κίνητρο της «Φλόγας» δεν είναι διαλεκτικό, αλλά κοινωνικό ή ψυχολογικό. Μερικές φορές οι flamers προσπαθούν, με αυτόν τον τρόπο, να διεκδικήσουν το μερίδιο της εξουσίας που νομίζουν πως τους αναλογεί, ή να αποκτήσουν μια θέση ισχύος. Τις περισσότερες, όμως, φορές οι flamerς είναι μικρόνοα, προκατειλημμένα άτομα, που η πεποίθηση ότι η δική τους γνώμη είναι και η μόνη σωστή, τους οδηγεί σε προσωπικές επιθέσεις εναντίον όλων όσοι τους αμφισβητούν. Υπάρχουν και περιπτώσεις κατά τις οποίες οι flamers θέλουν απλά να προκαλέσουν αναστάτωση στα μέλη ενός forum και τότε έχουμε να κάνουμε με τα γνωστά σε όλους trolls. Συνηθέστερα, πάντως, οι «Φλόγες» είναι θυμωμένα ή προσβλητικά μηνύματα, από ανθρώπους που έχουν προσωπική εμπάθεια με το πρόσωπο προς το οποίο τις απευθύνουν. Αρκετοί πιστεύουν ότι οι «Φλόγες» βοηθούν στην εκτόνωση των όποιων συναισθημάτων, αν και το πρόσωπο προς το οποίο απευθύνονται συνήθως δεν το βιώνει έτσι.

Μια «Φλόγα» έχει καθόλου ή ελάχιστη σχέση με την αλήθεια. Στοιχεία και γεγονότα παραποιούνται, αλλοιώνονται και κατασκευάζονται κατά το δοκούν, παράλογες απαιτήσεις εγείρονται, συκοφαντούνται και δυσφημίζονται άνθρωποι κατά κόρον. Στο διαδίκτυο δεν μπορείς να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας, οπότε φτάνει να το ισχυριστεί κάποιος για να γίνεις. Βέβαια, υπάρχει πάντα η περίπτωση, κάποιος να λέει αλήθεια, να μην πρόκειται για «Φλόγα» και να είσαι πράγματι ελέφαντας, οπότε έχεις όλα τα προσόντα για να γίνεις, εσύ ο ίδιος, ένας άριστος flamer: αποκαλείς τον άλλον ψεύτη και συκοφάντη, τον διασύρεις με e-mail σε όλη σου τη λίστα (ναι, το έχουμε δει ΚΑΙ αυτό στη μπλογκόσφαιρα: bloggers να στέλνουν e-mails σε άλλους bloggers διασύροντας άαααλλους bloggers). 'Η το –ακόμα πιο γελοίο- άτομα να αναρωτιούνται: «Γιατί αυτός ο ανώμαλος με έβγαλε από τα links του?» Αφού είναι ανώμαλος, άνθρωπέ μου, τι θες κι εσύ να είσαι σε links ανωμάλων??? Μήπως, στην τελική, ΕΣΥ είσαι ο ανώμαλος της παρέας? Βρε δεν πάμε καθόλου καλά!

Ας δούμε, λίγο, το προφίλ ενός flamer. Τις περισσότερες φορές πρόκειται για άτομα μειωμένου κύρους και εμβέλειας, άτομα που δεν απολαμβάνουν στην προσωπική τους ζωή της προσοχής που θα ήθελαν. Συνήθως αποτυχημένοι επαγγελματικά, οικογενειακά και κοινωνικά, χωρίς την ικανότητα ή τις αντοχές να υψώνουν ανάστημα στον έξω κόσμο, βρίσκουν στο Internet και στην ανωνυμία τη δυνατότητα να φανούν ισχυροί. Διαμορφώνουν ένα προφίλ που καμία σχέση δεν έχει με τον πραγματικό τους εαυτό και είναι διατεθειμένοι να προβούν σε οποιαδήποτε ενέργεια προκειμένου να το συντηρήσουν. Οποιοσδήποτε αισθανθούν ή νομίσουν ότι τους απειλεί με «αποκάλυψη», αυτόματα μπαίνει στο στόχαστρο.

Εχθρός μπορεί να γίνει ο καθένας που, στο μυαλό τους, είναι ή θεωρείται καλύτερος από αυτούς. Κάποιος πιο δημοφιλής, πιο όμορφος, πιο έξυπνος, πιο καλός γραφιάς, πιο πλούσιος, πιο οτιδήποτε. Στα blogs εχθρός των flamers γίνεται όποιος έχει περισσότερες επισκέψεις, όποιος έχει περισσότερα links, όποιος έχει περισσότερα σχόλια, όποιος «ακούγεται» περισσότερο, όποιος σημειώνει οποιουδήποτε είδους επιτυχία, ανεξάρτητα από το αν είναι ουσίας ή όχι. Αυτό δεν έχει καμία σημασία. Αυτό που μετράει στο μυαλό τους είναι ότι εκείνος ο κάποιος, έχει κάτι που αυτοί δεν έχουν. Στη μπλογκόσφαιρα έχουμε δει αρκετά ξεκαρδιστικά παραδείγματα, ξεκαρδιστικά όταν τα δεις νηφάλια, γιατί είναι ανθρώπινο στην αρχή να σου γεννούν οργή και θλίψη. Έχουν ξεσπάσει «flamewars» για το ποιος την είχε πιο μεγάλη (τη γραμματοσειρά στο αλήστου μνήμης Monitor), για το ποια είναι η σειρά η σωστή, η πρόστυχη στις διάφορες λίστες κατάταξης των blogs, για το πώς μετράνε την επισκεψιμότητα και ποια η σχέση της με την ποιότητα και όλα αυτά τα γραφικά.

Μια άλλη κατηγορία, πολύ πιο δύσκολη και λυπηρή, είναι αυτή των ατόμων με ψυχολογικά προβλήματα. Το διαδίκτυο έχει αποτελέσει καταφύγιο για πολλούς από αυτούς, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να εξωτερικεύσουν την παθολογία τους ανενόχλητοι, ανεξέλεγκτοι και –κυρίως- ανώνυμοι. Άτομα με κάθε είδους διαταραχές, πολλές φορές υπό ψυχιατρική παρακολούθηση και βαριά φαρμακευτική αγωγή, θεωρούν το διαδίκτυο την παιδική τους χαρά και βάλλουν κατά δικαίων και αδίκων. Στόχος τους, συνήθως, οι ομάδες που –αφελώς- θεωρούν πιο ευάλωτες: γυναίκες και ομοφυλόφιλοι άντρες. Φυσικά, καμία από αυτές τις επιθέσεις δεν γίνεται πρόσωπο με πρόσωπο. Δεν ρισκάρουν τόσο. Ανεβαίνουν τα posts, λογοκρίνονται ή διαγράφονται τα σχόλια των εκφραζόντων διαφορετική άποψη, και απολαμβάνουν την «παντοδυναμία» τους.

Οι «Φλόγες» που έχω συναντήσει στην ελληνική μπλογκόσφαιρα, εμπίπτουν στις κατηγορίες της ανόητης ζήλιας και της παθολογίας. Άνθρωποι φθονεροί ή διαταραγμένοι, έχουν προκαλέσει, προσβάλλει, εξουθενώσει ανθρώπους με ασύστολα ψεύδη και ανυπόστατους ισχυρισμούς. Άλλες φορές έχουν επιτύχει να ξεσπάσει flamewar, άλλες όχι. Η πρώτη περίπτωση είναι για οίκτο και για γέλια. Και στη δεύτερη περίπτωση είναι που επαληθεύεται η αρρώστια. Ενώ τους αγνοούν αυτοί που δέχονται τις επιθέσεις, κατανοώντας ότι δεν είναι σωστό να τα βάζεις με άρρωστο άνθρωπο, εκείνοι επανέρχονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα (όποτε τους τη δώσει ή όποτε είναι η δεν είναι υπό την επήρεια των φαρμάκων τους), με νέους λίβελους. Σ’ αυτή την περίπτωση το μόνο που έχουμε να πούμε είναι ένα ειλικρινές «περαστικά».

Σημείωση: Λιγότερο ή περισσότερο σχετικά με το θέμα, είναι δυο εξαιρετικά posts του kostis-b. Νομίζω πως πρέπει να διαβαστούν από όλους μας.

1. Ένα ρομαντικό γράμμα σε τρεις πράξεις προς έναν φανταστικό κυβερνογραφέα-βλόγερ

2. Anonymizer

Τo blog έτυχε της ευρείας αποδοχής από όλα τα στρώματα της κοινωνίας παγκοσμίως για έναν απλό λόγο: Την ανάγκη και τη σημασία της επικοινωνίας. Η επικοινωνία σαν σύστημα λειτουργιών παρ’ όλη την τεχνολογική εξέλιξη έμεινε η ίδια σαν πράξη από την εμφάνιση του ανθρώπου πάνω στη γη. Η επικοινωνία συνοδεύει τον άνθρωπο σε όλη του την πορεία, έχει παράδοση ίδια με αυτόν και συνεχίζει να περιέχει πάντα τα ίδια δομικά στοιχεία:

1. τον άνθρωπο.
2. τα εργαλεία του, και...
3. τις πληροφορίες με τα σύμβολα που διαμορφώνονται μαζί του και που τον ακολουθούν.

Συνοπτικά: Εικόνα και Λόγος

Τα παραπάνω στοιχεία όχι μόνο έμειναν αναλλοίωτα όλους αυτούς τους αιώνες, αλλά και εμπλουτίστηκαν με το διαδίκτυο.

Τα ιστολογία (blogs) τι προσφέρουν; Όλα τα προαναφερόμενα, αλλά ζωντανά, εικονογραφημένα, άμεσα με την συνεχή επικοινωνία των επισκεπτών.

Μέσω των blogs δεν μπορούμε σήμερα να μιλάμε για «παράλληλη» διαδικτυακή ζωή με την «αληθινή» ζωή. Όχι τα Blogs ΕΙΝΑΙ μέρος αναπόσπαστο της Ζωής, όπως το ποδήλατο, το σακάκι, τα εσώρουχά μας. Τα blogs μέσω της τεχνολογίας έγιναν εργαλεία όχι μόνο απλής επικοινωνίας, αλλά και παραγωγής λογοτεχνικού Λόγου. Αντιπροσωπεύουν επιστημονικές κοινότητες που ανταλλάσουν ζωντανά και δημιουργικά απόψεις. Συμβάλουν και συμμετέχουν στην επιστημονική έρευνα. Επιστήμονες, καλλιτέχνες, πολιτικοί. Πολυεθνικές εταιρείες χρησιμοποιούν blogs όχι μόνο για εσωτερική δική τους επικοινωνία αλλά και με πελάτες, αγοραστές, προμηθευτές, ινστιτούτα. Πανεπιστημιακά συγγράμματα στέλνονται σήμερα μέσω ιστολογίων από καθηγητές σε καθηγητές και φοιτητές. Το μέσο έχει ανεξάντλητες δυνατότητες εξέλιξης, και είμαστε ακόμη στην αρχή.

Δημοσιογραφία, ειδησεογραφία.

Σε αυτό τον τομέα τα blogs βρίσκονται στο φυσικό τους περιβάλλον. Αν αφεθεί ελεύθερο το πεδίο θα δούμε, και κατά κάποιον τρόπο βλέπουμε, την άμεση δημοκρατία (του λόγου τουλάχιστον) στη πράξη. Έπαψε το δημοσιευμένο άρθρο σε έντυπο να αποτελεί μονόδρομος – διάλεξη, έγινε Διάλογος, όλα δημοσιεύονται στα ιστολογία μαζί με τα ζωντανά σχόλια και τον προβληματισμό. Υπήρξαν περιπτώσεις γεγονότα να καταγραφούν πρώτα σε ιστολόγια και μέσω αυτών να αναμεταδοθούν από τα ΜΜΕ σε όλον τον κόσμο.

Ο Λόγος απέκτησε περιεχόμενο, ευρύτητα, ελαστικότητα και ποιότητα, όλα πάντα κάτω από το άγρυπνο μάτι της Κρίσης των σχολιαστών.

Επίδοξοι συγγραφείς και ποιητές, αξιόλογοι ή μη, απέκτησαν Βήμα και κυρίως ζωντανό ακροατήριο.

Υπάρχουν όμως και πολλά σκουπίδια. Είπαμε, όλοι και όλα έχουν την αντιπροσώπευσή τους. Άλλωστε σήμερα υπάρχουν πάνω από +/- 60.000.000 και προστίθενται εκατοντάδες χιλιάδες ημερησίως...

Φιλικά.

Ροΐδης

μελισσόκουμπο..?

QUIZ: Πώς βλέπετε παρόμοιες προσπάθειες;

1. Σαν ένα είδος διαδικτυακού "συνεταιρισμού"
2. Με... συνομωσιολογικό μάτι
3. Με πολύ ενθουσιασμό
4. Με επιφύλαξη
5. Κάτι άλλο

-------
Συζητώντας με ένα φίλο, έλαβα την απάντηση «εγώ βρίσκομαι στο ιντερνέτ για δική μου ευχαρίστηση, χαλαρά, και όχι για να κάνω πλάτες να πλουτίζουν άλλοι μαζεύοντας διαφημίσεις»
Πώς θα σχολιάζατε την άποψή του;

Του πρότεινα «μάζευε κι εσύ διαφημίσεις» κι εκείνος δεν απάντησε...

Τελικά, η διαφήμιση τα σκεπάζει όλα; Ζούμε κάτω από μια διαφημιστική ομπρέλα; Η διαφήμιση ενημερώνει ή εξαπατά;